เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ.2512 (เว็บมาสเตอร์ยังไม่เกิดเลย) เป็นวันที่เริ่มตีพิมพ์การ์ตูนโดราเอม่อน จึงมีการ์ตูนเกิดขึ้นเรื่องหนึ่งเป็นเรื่องราวของ แมวหุ่นยนต์แห่งโลกอนาคตเกิดขึ้นมา พร้อมกับของวิเศษต่าง ๆ เพื่อมาช่วยเหลือโนบิตะนักเรียนชั้นประถม 4 ที่เรียนหนังสือไม่เก่ง เล่นสนุกไปวัน ๆ และโดนเพื่อน ๆ แกล้งเสมอ จนเมื่อวันหนึ่งเมื่อลิ้นชักโต๊ะในห้องนอนของโนบิตะเปิดออกเป็นการเริ่มต้นของเรื่องราวที่เต็มไปด้วยจิตนาการของเด็ก ๆ และโด่งดังมากในญี่ปุ่น และโด่งดังไปทั่วโลก เรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมายด้วยปลายปากกาของ อาจารย์ฟูจิโมโตะ ฮิโรชิ และอาจารย์อาบิโกะ โมโตโอะ ที่ช่วยกันสร้างโลกแห่งจิตนาการนี้ให้เกิดขึ้น และได้รับความนิยมจนมีฉบับรวมเล่ม สามารถจำหน่ายได้ถึง 100 ล้านเล่มในญี่ปุ่น หนังสือได้ตีพิมพ์เป็นภาษาต่างๆถึง 9 ภาษา และสร้างเป็นภาพยนต์การ์ตูนกว่า 1,300 ตอน

ชื่อโดราเอมอน มาจากคำว่า...โดราเนโกะ แปลว่า แมวหลงทาง เอมอน เป็นคำเรียกต่อท้ายชื่อของเด็กชายในสมัยก่อน โดราเอมอน เกิดขึ้นโดยความบังเอิญในขณะที่ 2 นักเขียนการ์ตูนชื่อฮิโรชิ ฟูจิโมโต และโมโตโอะ อาบิโกะขณะที่กำลังจินตนาการสร้างการ์ตูนตัวใหม่ด้วยความลำบากและ กดดันเนื่องจากเหลือเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงจะถึงกำหนดส่งต้นฉบับ บังเอิญเหลือบเห็นตุ๊กตาของลูกสาว ทำให้นึกต่อไปถึงตุ๊กตา แมว ล้มลุก และกลายเป็นโดราเอมอนในที่สุด

อ.ฟุจิโมโตะ ฮิโรชิ
ผู้แต่งการ์ตูนโดราเอม่อน

ชื่อ : อ.ฟุจิโมโตะ ฮิโรชิ
เกิด : 1 ธันวาคม 1933
ที่เกิด : เมืองทากาโอกะ จังหวัดโทยามะ
ประวัติ : ชีวิตการเป็นนักเขียนการ์ตูนของท่าน เริ่มต้นเมื่อปี 1944 อาบิโกะ โมโตโอะ เด็กวัยรุ่นๆ เดียวกับท่าน ย้ายมาอยู่ที่เมือง ทากาโอกะ ทั้งคู่ได้รู้จักกันจากการเรียนชั้นเดียวกันตอนเรียนป5 ในปี 1946 ทั้งคู่ได้เลือกเรียนในโรงเรียนช่าง เทคนิคด้วยกัน ทั้งคู่เรียนสาขาไฟฟ้าเหมือนกัน และร่วมกันทำโปรเจคท์ สร้างเครื่องฉายภาพขึ้นมา และเอาการ์ตูนต่างๆ มาฉายโชว์ไป เป็นที่ฮือฮาของเด็กในละแวกนั้น

ในปี 1947 ทั้งคู่ได้อ่านการ์ตูนเรื่อง "ชินทาการะจิมะ" (เกาะมหาสมบัติใหม่) ของ อ.โอซามุ เทะซึกะ นั่นเป็นการ์ตูนที่ทำให้ทั้งคู่เกิดแรงบันดาลใจอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน ทั้งคู่เริ่มเขียนการ์ตูนออกมา และพิมพ์จำหน่ายในละแวกบ้านเกิด ทั้งคู่เริ่มเขียนการ์ตูนมาเรื่อย เริ่มสะสมชื่อเสียงมาทีละน้อย เมื่อเริ่มมีคนรู้จัก ทั้งคู่ก็ย้ายออกจากโทยามะ มาอยู่ ในเมืองใหญ่อย่างเกียวโต

ปี 1963 ทั้งคู่ได้ร่วมกับนักเขียนไฟแรงอีกหลายคนในยุคนั้น อาทิ อิชิโนโมริ โชทาโร่, สึโนดะ ชิโร่ ฯลฯ ร่วมกันสร้าง
"STUDIO ZERO" ซึ่งเป็นสตูดิโอที่รับทำงานด้านอะนิเมขึ้นมา แต่ทั้งอ.ฟุจิโมโตะกับ อ.อาบิโกะ ก็ยังคงมีงานหนังสือการ์ตูน
ออกมาเรื่อยๆ ในหลายๆนามปากกา อาทิ อาชิสึกะ ฟุจิโอะ ในปี 1953 และชื่อ ฟุจิโกะ ฟุจิโอะ นั้นเริ่มใช้ในปี 1954 โดยแบ่งเป็น FUJIKO-F. FUJIO หมายถึง อ.ฟุจิโมโตะ ฮิโรช ิ และ FUJIKO-FUJIO A หมายถึง อ.อาบิโกะ โมโตโอะ

ในปี 1970 ทั้งคู่ก้ร่วมกันสร้างงานประวัติศาสตร์ "โดราเอมอน" ขึ้นมา ยุครุ่งเรืองก็ดำเนินเรื่อยมา

ในปี 1988 ทั้งคู่ก็ยุติการใช้ชื่อ ฟุจิโกะ ฟุจิโอะ และ อ.ฟุจิโมโตะ ก็ยุติบทบาทการเป็นนักเขียนการ์ตูนนับแต่ นั้นมา อ.ฟุจิโมโตะ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 23 กันยายน 1966

akekoputa - คัปเตอร์ไม้ไผ่

วันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันธรรมดาทั่ว ๆ ไป โนบิตะกลับมาจาก โรงเรียน ขึ้นไปยังห้องนอน และพบโดเรมอนกำลังนอน หลับอยู่เหมือนปกติ “นี่ ! โดเรมอน ตื่นมาเล่นกันเถอะ” แต่โดเรมอนก็ยังหลับอยู่ โนบิตะคิดว่าโดเรมอนคงเหนื่อยมาก จึงปลุกไม่ตื่น ดังนั้นโนบิตะจึงออกไปเล่นกับ ชิซูกะ และ เพื่อนคนอื่น หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงโนบิตะกลับมายังบ้าน แต่โดเรมอนก็ยังหลับอยู่ โนบิตะรู้สึกแปลกใจ และพยายามปลุกโดเรมอนแต่ก็ไม่ปฎิกริยาใด ๆ ทั้งสิ้นจากโดเรมอน โนบิตะเริ่มรู้สึกกลัวและเหนื่อยที่จะปลุกโดเรมอน โนบิตะพยายามทำทุกอย่างแต่โดเรมอนก็ไม่ยอมตื่น โนบิตะรู้แล้วว่า มีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปและมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน โนบิตะเริ่มร้องไห้โฮแต่โดเรมอนก็ไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว และแล้วโนบิตะก็คิดอะไรขึ้นมาได้ 1 อย่าง และกระโดดเข้าไปในโต๊ะที่มีไทม์แมชชีน และ โนบิตะก็ได้ไปในอนาคตเพื่อที่จะพบโดเรมีน้องสาวของโดเรมอน โนบิตะขอร้องให้โดเรมีช่วยและฝืนใจโดเรมีให้กลับมาในปี 1998 หลังจากที่มาถึง โดเรมีก็ได้เข้าไปตรวจสอบในตัวโดเรมอนว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นไม่กี่นาที โดเรมีก็บอกโนบิตะว่า “แบตเตอร์รี่หมด”โนบิตะถูกทำให้เชื่อว่าเป็นเช่นนั้นและถามโดเรมีเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า

“แบตเตอรี่หมดหรือ ? อย่างงั้นโดเรมอนก็ไม่เป็นไรสิ ใช่ไหม? ถ้างั้น ช่วยเปลี่ยยแบตเตอร์รี่ใหม่ให้หน่อยทำให้โดเรมอนกลับมามีชีวิตเหมือนเดิม”
โดเรมีมองมาที่โนบิตะ และสั่นหน้า แล้วพูดว่า“ฉันควรจะเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่หรือ “
โนบิตะจึงถามกลับว่า “ทำไมโดเรมีจึงพูดอย่างนั้น”
โดเรมีจึงตอบ ว่า แบตเตอร์รี่หลักของโดเรมอนอยู่ตรงนี้ ใกล้กับกระเป๋าและก็ถูกใช้หมดแล้ว แต่จริง ๆ แล้วก็ยังมีแบตเตอร์รี่สำรองอยู่ที่หูแต่อย่างทีรู้ ๆ กันอยู่ว่า หูทั้งสองข้างของโดเรมอนถูกหนูกินไปเมื่อหลายปีก่อนดังนั้นตอนนี้จึงไม่มีแบตเตอรรี่สำรอง โนบิตะ จึงถามโดเรมี
“เธอหมายความว่าไงน่ะ”
ฉันหมายความว่า ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ใหม่โดเรมอนจะสูญเสียความจงจำทั้งหมดเกี่ยวกับโนบิตะตลอดกาล “แล้วฉันควรจะเปลี่ยนหรือ” “อะไรนะ” โนบิตะปิดตาแล้วก็ร้องไห้ แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาที โนบิตะก็หยุดร้อง และพูดเบา ๆ กับโดเรมีว่า
“ขอบคุณมาก ผมจะจัดการส่วนที่เหลือเอง เธอควรจะกลับไปยังอนาคตได้แล้ว”โดเรมีไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ก็เข้าไปกอดโนบิตะ
แล้วโดเรมีก็ลาโนบิตะกลับบ้านหลังจากที่โดเรมีกลับไปแล้ว โนบิตะก็อุ้มโดเรมอนไปไว้บนชั้น

---- หลายปีผ่านไป------------
ในปี 2010 โนบิตะโตเป็นผู้ใหญ่ ตั้งแต่วันนั้น โนบิตะก็เปลี่ยนแปลงและเรียนหนังสืออย่างหนักและก็ไม่เคยร้องไห้อีก และเขาอยู่โดยไม่มีโดเรมอนโนบิตะบอกชิซูกะ และ เพื่อนๆ ทั้งหลายว่า โดเรมอนต้องกลับไปยังอนาคตและไม่สามารถมา พบเพื่อน ๆ ทั้งหลายได้อีกแล้วชิซูกะประทับใจในตัวโนบิตะที่มีความเปลี่ยนแปลง และต่างจากเมื่อ 10 ปีก่อนอย่างสิ้นเชิงและทั้งสองก็รักกัน แล้วแต่งงานกัน โนบิตะเป็นนักวิทยาศาสตร์และทำห้องของเขาเป็นห้องทดลอง และเขาก็ได้ตั้งใจทำงานอย่างหนักในงานของเขาและห้ามไม่ให้ชิซูกะ เข้ามายังห้องทดลอง และแล้ววันหนึ่งโนบิตะก็เรียกให้ชิซูกะเข้ามายังห้องทดลอง และมันเป็นครั้งแรกที่ชิซูกะเข้ามายังห้องของสามีของเธอในขณะที่เธอเข้ามายังห้อง เธอถึงกับอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกเธอเห็นโดเรมอนเพื่อนเก่าของเธอที่เคยเล่นด้วยกัน ในตอนที่ยังเป็นเด็กโดเรมอนไม่ขยับ และ เหมือนกับกำลังหลับ “ดูนี่! ชิซูกะผมจะเสียบปลั๊กแล้วนะ”โนบิตะเปิดสวิตช์หลัก บนตัวของโดเรมอน โดเรมอนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเป็นเป็นช่วงที่ ทำให้เข้าใจได้ว่าใครเป็นผู้ที่คิดค้นโดเรมอนขึ้นมาซึ่งก็คือโนบิตะนั่นเอง เขาเรียนอย่างหนัก เพื่อที่ว่าจะได้พบ และพูดคุย กับโดเรมอนเพื่อนรักของเขา ที่มารู้จักกัน แล้วก็จากไป

โนบิตะเป็นผู้หนื่งที่ได้สร้างโดเรมอนขึ้นมาเขาคิดค้นโปรแกรม และโครงสร้างทั้งหลาย สำหรับหุ่นยนต์โดเรมอน โนบิตะและชิซูกะร้องไห้อย่างเงียบ ๆ โดเรมอนก็ลืมตาขี้น และก็พูดว่า “โนบิตะนายทำการบ้านเสร็จแล้วหรือ” มันเหมือนกับมี ก้อนเมฆสีขาวก้อนเดิม อยู่บนท้องฟ้าช่างเหมือนกับเวลาแห่งความทรงจำในอดีต ที่พวกเขามีร่วมกัน

ตอนจบจริงๆของ โดเรมอนไม่ใช่ โดเรมอน กลับอนาคตหรอก...
จาก http://www.mcot.or.th/v_cartoon/doraemon/d1.htm

ตอนจบของเรื่องที่อาจารย์ ฟูจิโกะ และฟูจิโอะร่างไว้เป็น ตอนจบจริงๆของ โดเรมอนไม่ใช่ โดเรมอน กลับอนาคตหรอก... จริงๆแล้วของ original ที่ อ.ฟุจิโกะ เขียนเป็น story board ไว้ก่อนที่จะอ.จากไป วันหนึ่ง ฉากในโรงพยาบาล โนบิตะตื่นขึ้นมา และเจอพ่อกับแม่และเพื่อนๆ ครบทุกคนยืนอยู่รอบเตียง แล้วโนบิตะก็ถามถึงโดเรมอน ทุกคนกลับปฎิเสธว่า ไม่รู้จักและบอกโนบิตะว่า โนบิตะหลับมานานเป็นปีแล้วเนื่องจากไม่สบาย และโนบิตะก็นึกย้อนถึงเรื่องราวเกี่ยวกับโดเรมอน ทั้งการผจญภัยต่างๆ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพียงความฝันเท่านั้นโดเรมอน เซวาสึ โดเรมี ล้วนเป็น ความฝันของเขาทั้งสิ้น โนบิตะเป็นเด็กที่ไม่แข็งแรง และไม่มีเพื่อนรักที่ จะอยู่ด้วย เขาต้องนอนโรงพยาบาลตลอดเวลาและเขาก็หลับไป ฉากต่อมา เริ่มที่ พ่อแม่และเพื่อนๆของโนบิตะร้องไห้กันอยู่ในงานศพของ โนบิตะ..เขาจากไปก่อนวัยอันควร..และเรื่องราวทุกอย่างก็จบลง ที่โนบิตะฝันถึงโดเรมอนและอนาคตนั้นเป็นเพราะเขารู้ดีว่า เขาจะต้อง ตายในอีกไม่นาน เขาจึงอยากที่จะมีอนาคตมีเพื่อนรัก มีการผจญภัยสนุกสนาน แต่ฝันของเขาก็ไม่มีวันเป็นจริง... ตลอดไป......

ตอนนี้เป็นเพียงตอนที่ยังไม่ตกลงว่าจะออกพิมพ์หรือทำเป็นภาพยนตร์การ์ตูน แต่อย่างใด เพราะคงไม่มีใครอยากให้จบแบบนี้

minna minna minna
kanaete kureru
fushigina POKKE de kanaete kureru
sora wo jiyuu ni tobitai na
(hai! takekoputaa!)

AN AN AN
tottemo daisuki
DORAEMON

shukudai touban shiken ni otsukai
anna koto konna koto taihen dakedo

minna minna minna
tasukete kureru
benrina dougu de tasukete kureru
omocha no heitai da
(sore! tototsugeki!)

AN AN AN
tottemo daisuki
DORAEMON

anna toko ii na
iketara ii na
kono kuni ano shima takusan aru kedo

minna minna minna
ikasete kureru
mirai no kikai de kanaete kureru
sekai ryokou ni ikitai na
(ufufufu... doko demo DOA!)

AN AN AN
tottemo daisuki
DORAEMON

AN AN AN
tottemo daisuki
DORAEMON

this sort of thing is good
I wish I could do it
that sort of dream, this sort of dream, I have many of them but

all of them, all of them, all of them
he grants my dreams
he grants my dreams with a mysterious pocket
I want to fly freely in the sky
(Here! Bamboo-copter!)

ah ah ah
I love you very much,
Doraemon

homework, school duties, exams and errands
because that sort of thing and this sort of thing are awful

all of them, all of them, all of them
he helps me
he helps me with a convenient tool
look! a toy soldier
(Here! Attack!)

ah ah ah
I love you very much,
Doraemon

that place is nice
I wish I could go
this country, that island, there is many of them, but

all of them, all of them, all of them
he makes me able to go to them
he uses a gadget of the future to grant my wish
I want to go on a world trip
(ehehehe... Anywhere Door!)

ah ah ah
I love you very much,
Doraemon

ah ah ah
I love you very much,
Doraemon

Catoon LINK

Wondermay
Magister Negi Magi! Thai Fanclub
Kartoon Discovery
Cartoon
Otaku Magazine
Animag Online
Best Anime

Thai Fan Club Link

Final Fantasy
เว็บยอดมนุษย์
Thai One Piece
Thai Saiyuki
Naruto

สำนักพิมพ์การ์ตูน

TV Magazine
Tigatime
วิบูลย์กิจ
บงกช
Nation Comics
บูรพัฒน์
สำนักพิมพ์แจ่มใส
eqplus
KIKU J Catoon Anime